Dag 2 van alles wat

Gisterenavond ben ik als een blok in slaap gevallen en doorgeslapen tot vanochtend. Het was al licht toen ik uiteindelijk wakker werd! We hadden om 8.00 ontbijt gevraagd, dus ik moest me nog haasten ook. Natuurlijk bleek dit volledig overbodig, want net als vorige keren werd het ontbijt tegen 9.00 gebracht... maar genoten hebben we van de groentenomelet. Met mayonaise en ketchup, dat gooien ze hier overal overheen. Waar ik thuis van gruwel, eet ik hier met smaak op haha.
Na een rustige opstart rijden we naar Kalifa. Daar kopen we Gambiaans beltegoed op ons Gambiaanse nummer. Kalifa legt ons uit waarom hij zijn veranda voor het winkeltje heeft moeten afbreken. De overheid heeft besloten dat in heel Gambia de winkeltjes en stalletjes op eigen terrein moeten plaatsvinden en niet langer meer op openbaar terrein. Begrijpelijk op zich, vindt ook Kalifa, het zal met name in de steden veiliger worden op straat. Echter, ook zullen de vrouwen een andere plek moeten vinden om hun waar te verkopen. In de buitengebieden, waar ook Kalifa woont, was het niet onveilig, maargoed. Maargoed, overal gelden dezelfde regels.
We kletsen wat bij, spreken over ons doel van de reis. Ondertussen komen de kinderen er gezellig bij en willen weer liedjes zingen en bellen blazen. Kortom het bezoek is gezellig en duurt langer dan verwacht. Na de middag rijden we naar het plastic project. Eindelijk zie ik het in bedrijf.
Ellen heeft er de afgelopen weken veel tijd doorgebracht en dat heeft zijn effect gehad! We treffen vier arbeiders, die volop aan het werk zijn. Twee werken aan de machine die een plastic draad van de gemalen stukjes plastic maakt, en twee zijn stoelen aan het matten van deze plastic draden. Ze zijn serieus aan het werk. Hoewel er gezellige Afrikaanse klanken uit de radio klinken, wordt er niet gezongen of gekletst, maar geconcentreerd gewerkt. De bematte stoelen zijn echt prachtig! In Nederland zouden ze in een hippe tent voor veel geld verkocht kunnen worden. Ambachtelijk eerlijk en duurzaam handwerk!
Een van de uitdagingen waar we nu voor staan is om ze te vermarkten.

Na dit bezoek gaan we terug naar het educatiecentrum. We kletsen even met wat leerlingen, bewonderen het restaurant en maken kennis met de kok.
Het is dan halverwege de middag, en merken dat we allemaal moe zijn.  We besluiten om hieraan toe te geven en even te genieten van een frisse duik in het zwembad. Heerlijk! Tegen de avond staat er weer een bezoek gepland aan bekenden. We willen de familie Suso even dag zeggen, maar even wordt even wat langer, want Isatou heeft heerlijke vis klaargemaakt. Vers uit de zee, en dat proef je! Daarnaast kan ze gewoon ook heerlijk koken. We genieten ervan en rijden tegen 9.00 naar huis. Op tijd ons bedje in