Dag 11 Babynieuws!

Het is middenin de nacht als ik mezelf opnieuw uit mijn slaap hoest en mijn oog valt op mijn telefoon. Marie has just given birth to a bouncing baby boy in het Sifoe health centre! 

Eindelijk, daar is die dan! Alles is gelukkig goed gegaan en morgenochtend wordt ze ontslagen, als alles verder goed gaat.

Ik mag ze ophalen en naar huis brengen en dat vind ik best bijzonder. Gelukkig doet de auto het weer. Luuc is in alle vroegte met een paar mannen vertrokken naar een garage om de uitlaat weer vast te zetten. Dat lukt, en eigenlijk ook best snel, het ontbijt is nog niet eens geserveerd. 

Tegen de middag rij ik naar het health centre. Daar aangekomen tref ik een glunderende Marie, die er fris en fruitig uitziet. Essa, zijn moeder en zus, en natuurlijk de baby. Een knapperd! 

Met zijn allen in de kleine twingo, daar draaien we onze hand inmiddels niet meer voor om. Maar als Marie achterin wil kruipen wordt het me wat te gortig, dat gekruip  een paar uur na een bevalling gaan we niet doen. Ze moeten allemaal hard lachen om mijn strenge bemoeienis maar zijn het eigenlijk wel met me eens.

Eenmaal thuis is het de bedoeling dat ze in de kamer van Essas moeder blijft, tot aan de naming ceremony over een week. Moeder is zeg maar de kraamverzorgende. Ziekenhuiscontrole voor moeder en kind is er over drie weken. 

Het is onzettend warm vandaag, maar het kleintje wordt volledig in doeken ingewikkeld. Krijgt zelfs een mutsje op. Arm kind, denk ik, maar het ligt vervolgens prinsheerlijk in mijn armen te slapen. 

Ik ga terug naar de lodge, waar we vervolgens een paar uurtjes lekker aan het zwembad liggen. Tegen het einde van de dag gaan we naar het educatiecentrum. De kussenhoesjes zijn klaar en ze zijn prachtig geworden! Fotos volgen, en reserveren kan haha! Luuc en ik werken deze avond verder met het team aan het businessplan van het prp.  Yonna en Marieke spelen een kaartspelletje met Britt en wat Gambiaanse vrijwilligers. Ook zij gaan ook nog even naar de baby kijken. En ze blijken niet de enige. Het kleine kamertje van oma is bloedheet en vol met kraambezoek. De komende week is dit zoals het gaat. Voorgeschreven rust, zoals ons wordt bevolen is er niet bij. Vader Essa speelt geen rol van betekenis deze periode. Hij mag wel  de naamceremonie regelen. 

En zo wordt het al gauw 20.00 en is ook deze dag weer voorbijgevlogen! We relaxen nog wat, kaarten en dobbelen en dan is het tijd om te slapen.